Een nieuw verhaal!

Dag 1: De vlucht
Met een tussenstop in Madrid zijn we op weg naar Dakar. Een slaatje, pasta en gebakje maakten onze vlucht net dat tikkeltje aangenamer. Sommigen maakten van de uurtjes zelfs gebruik om een deugddoend dutje te doen. ’s Avonds toegekomen in Dakar, een overweldiging van de hitte. Misschien werd het gevoel versterkt door de airco op het vliegtuig maar het is hier echt warm! Puffen en zweten dus…
In de luchthaven aanschuiven ter controle van ons visum, gelukkig mochten we allemaal Senegal binnen. Hop naar onze bagage.
Buitengekomen bij de luchthaven stond een massa mensen, allen zochten ze wel iemand. En wij, zochten het bordje ‘via via’. Daar toegekomen, bagage wegbrengen en nog een broodje eten.
Op naar onze eerste nacht op Senegalese grond.

Dag 2: De doorreis
De nacht bracht voor de ene al wat meer slaap dan voor de andere. Een vreemd bed, de extreme temperaturen, het muskietennet,… het zal er allemaal wel mee te maken hebben.
Maar vandaag trokken we door naar het voor ons lang verwachte Sokone. Maar voor de busreis eerst nog de les Wolof. Of we er veel van onthouden zal nog een vraag blijven.
Na een lange rit (in een busje dat de Belgische keuring nooit zou halen) zijn we dan eindelijk bij David en Vivi. Een warm onthaal doet ons meteen welkom voelen.
Alle bagage wordt van het dak van het busje gehaald (met uitzondering van Sander zijn rugzak, want die trotseerde onderweg de plaatselijke baan met gevolg dat deze een oranje/bruin kleurtje kreeg).

Ook hier voor het slapengaan nog een maaltijd, Calamares met rijst gevolgd door een dessert van yoghurt met banaan.

Op naar nacht twee in weer een ander bed.

Dag 3: Een eerste blik doorheen Sokone
Vandaag hebben we gemerkt dat geluk in een klein hoekje ligt. Enkele ballonen maakte de kinderen super blij.
We verkenden al een klein deeltje van Sokone, een marktje, de visrokerij, de dieren langs de weg, marktkraampjes,…
En terwijl ik dit verhaal schrijf (in mijn boekje) zitten we allen op de schoolbank van het eerste schooltje in Sokone.
Al lijkt de klas momenteel een heus ballonen festijn, voor de kinderen hier is het momenteel ook vakantie. De hele weg die we tot nu toe aflegden op deze dag werden we vergezeld door de kinderen van hier. Zo vertederend, zo oprecht!
Zo als ik al zei, geluk zit in een klein hoekje!

Deze avond werden we verwelkomt in centre handicapee, waar ze ons op zen Belgisch probeerde te plezieren door stoverij met frietjes.

Hopelijk hebben jullie evenveel plezier bij het lezen van dit bericht, als wij hier hadden.

groetjes van ons allen!